Uczę się uczuć

Wsiadam do taryfy, "Dokąd?" - zapytał szofer

I od tego zaczniemy, pojeździmy trochę

Prosto i miej Pan lekką stopę

Chcę pomyśleć z zawieszonym w głąb gdzieś wzrokiem

Mijam parę, rocznik tak na oko '88

Ściskają się, jakby byli nawzajem w sobie

Nie ma nic oprócz nich dla nich

Nie ma ich, odjechali razem ze światłami

Jakiś typ drze się na kobitę w starszym wieku

Każdy w centrum swego świata, a wszyscy statystami

Minęli jak wszystko, czy ja jadę tą taryfą?

Czy stoję, a świat ucieka pod kołami

Mijam ludzi, domy, ulice i kwartały

Czy stoję? A to oni mnie mijali

Chyba łzy mam w oczach, chociaż chyba nie mam łez

Czy potrafi jeszcze ktoś uczucia mieć?

Chciałbym tu normalnie żyć

Spokojnie żyć, normalnie żyć

A że mam w sobie przeszłość i tego nie wyrzucę

Zapomniałem uczuć i teraz znów się ich uczę

Chciałbym tu normalnie żyć

Spokojnie żyć, normalnie żyć

A że mam w sobie przeszłość i tego nie wyrzucę

Zapomniałem uczuć i teraz znów się ich uczę

To ten świat, na niego łatwo zrzucić winę

To ten świat, a nie my, jest skurwysynem

Kocham Cię, przecież wiem, pamiętam

Może jednak spędzimy razem święta

Mijam ich, dwóch nieletnich liczy sos

Wyraźnie są zakochani w tych papierkach

Zajmujemy się zarabianiem, zamiast życiem

Czy ja też już się w ten absurd wpierdoliłem?

Nie masz czasu dla siebie, nie masz dla rodziny

Mijam was, skurwysyny

Wszystko odjeżdża, próbuję łapać wzrokiem pasy

Niekończąca się jezdnia wciąż po środku trasy

Trzydziestoletnia w taryfie tak jak ja

Zamyślona przeszywa martwym wzrokiem świat

Twój numer znów wykręcam i znów sztuczny głos

Informuje mnie, że na wiadomości nie ma miejsca

Coś w tle słyszę, to chyba karetka

Dostaję SMS'a o tych dokumentach

Ktoś się rodzi, ktoś umarł, czy to prawda?

Czy to tylko tło? Sam już nie pamiętam

Chciałbym tu normalnie żyć

Spokojnie żyć, normalnie żyć

A że mam w sobie przeszłość i tego nie wyrzucę

Zapomniałem uczuć i teraz znów się ich uczę

Chciałbym tu normalnie żyć

Spokojnie żyć, normalnie żyć

Ale mam w sobie przeszłość i tego nie wyrzucę

Zapomniałem uczuć i teraz znów się ich uczę

Ja chciałbym tu normalnie żyć

Po prostu żyć, normalnie żyć

A że mam w sobie przeszłość i tego nie wyrzucę

Zapomniałem uczuć i teraz znów się ich uczę

Ja chciałbym tu normalnie żyć

Po prostu żyć, normalnie żyć

A że mam w sobie przeszłość i tego nie wyrzucę

Zapomniałem uczuć i teraz znów się ich uczę (aha)