ใกล้

ใกล้เกินกว่าที่จะพูดคำใด ๆ ออกไป

มันใกล้เกินกว่าจะมองเห็นใคร

เมื่อเราใกล้จนอยากจะหยุดหายใจ

มันใกล้จนมีแต่เธอกับฉันวันนี้เท่านั้น

อาจเป็นเพราะว่าเธอบังเอิญได้เจอฉัน

อาจเป็นเพราะว่าเราบังเอิญอยู่ด้วยกัน

เพราะเธอยังไม่เคย

ได้รู้มันเป็นยังไง

และฉันไม่เคยเข้าใจ

ถ้ามันต้องอยู่อย่างนั้น

ถ้าเราไม่คุยกันสักครั้ง

วันนี้ก็คงไม่มีใครเข้าใจ

วันนั้นเธอยังไม่เคย

ฉันก็ยังไม่เคย

ไม่รู้มันเป็นยังไง

จะหยุดตัวเองทำไม

♪

เมื่อเราใกล้จนอยากจะหยุดหายใจ (จะหยุดหายใจ)

มันใกล้จนมีแต่เธอกับฉันวันนี้เท่านั้น

อาจเป็นเพราะว่าเธอบังเอิญได้เจอฉัน

อาจเป็นเพราะว่าเราบังเอิญอยู่ด้วยกัน

เพราะเธอยังไม่เคย

ได้รู้มันเป็นยังไง

และฉันไม่เคยเข้าใจ

ถ้ามันต้องอยู่อย่างนั้น

ถ้าเราไม่คุยกันสักครั้ง

วันนี้ก็คงไม่มีใครเข้าใจ

วันนั้นเธอยังไม่เคย

ฉันก็ยังไม่เคย

ไม่รู้มันเป็นยังไง

จะหยุดตัวเองเพื่อใคร เพื่อใคร

หยุดตัวเองทำไม

ทางเดินมีสองทาง

เราคงต้องตัดสินใจ

เราจะไปทางไหนกันดี จะอยู่หรือไป

Oh

♪

อาจเป็นเพราะว่าเธอบังเอิญได้เจอฉัน

อาจเป็นเพราะว่าเราบังเอิญอยู่ด้วยกัน

เพราะเธอยังไม่เคย

ได้รู้มันเป็นยังไง

และฉันไม่เคยเข้าใจ

ถ้ามันต้องอยู่อย่างนั้น

ถ้าเราไม่คุยกันสักครั้ง

วันนี้ก็คงไม่มีใครเข้าใจ

วันนั้นเธอยังไม่เคย

ฉันก็ยังไม่เคย

ไม่รู้มันเป็นยังไง

จะเดินกันต่อไปไหม (อาจเป็นเพราะว่าเธอบังเอิญได้เจอฉัน)

ไปไหม (อาจเป็นเพราะว่าเราบังเอิญอยู่) ไปด้วยกันกับฉัน (ด้วยกัน)

(เพราะเธอยังไม่เคย)

ไปด้วยเพลงของฉัน ทำไม ใครจะมาเอาไป (ได้รู้มันเป็นยังไง)

ด้วยกัน

หยุดตัวเองทำไม

หยุดตัวเองทำไม