Shabe Nayshaboor

آمد سحری ندا ز میخانه ما

کای رند خراباتی دیوانه ما

برخیز که پر کنی پیمانه می

زان پیش که پر کنند پیمانه ما

♪

وقت سحر است خیز ای مایه ناز

نرمک نرمک باد خنک چنگ نواز

کانان که بجایند نپایند بسی

وآنان که شدند کس نمی آید باز

♪

برخیز و مخور غم جهان گذرا

خوش باش و دمی به شادمانی گذران

در طبع جهان اگر وفایی بودی

نوبت به تو خود نیامدی از دگران

♪

جامیست که عقل آفرین میزندش

جامیست که عقل آفرین میزندش

صد بوسه ز مهر بر جبین میزندش

این کوزه گر دهر چنین جام لطیف

این کوزه گر دهر چنین جام لطیف

می سازد و باز بر زمین میزندش

♪

تا دست به اتفاق بر هم نزنیم

پایی ز نشاط بر سر غم نزنیم

خیزیم و دمی زنیم پیش از دم صبح

کین صبح بسی دمد که ما دم نزنیم

تا دست به اتفاق بر هم نزنیم

پایی ز نشاط بر سر غم نزنیم

خیزیم و دمی زنیم پیش از دم صبح

کین صبح بسی دمد که ما دم نزنیم

♪

این قافله عمر عجب می گذرد

دریاب دمی که با طرب می گذرد

ساقی غم فردای حریفان چه خوری

پیش آر پیاله را که شب میگذرد

♪

ای کاش که جای آرمیدن بودی

یا این ره دور را رسیدن بودی

یا از پس صد هزار سال از دل خاک

چون سبزه امید بر دمیدن بودی

♪

از من رمقی به سعی ساقی مانده است

از صحبت خلق بی وفایی مانده است

از باده دوشین قدحی بیش نماند

از عمر ندانم که چه باقی مانده است

♪

از من رمقی به سعی ساقی مانده است

از صحبت خلق بی وفایی مانده است

از باده دوشین قدحی بیش نماند

از عمر ندانم که چه باقی مانده است