Khoon

جهنم نمی پرسن

دم جهنم نمی پرسن

خوابیدی گشنه چند بار

هر روز تجاوز می شه

خونیه شورت مرزا

ما تشنه بودیم و

می ریختن آب پشت سرباز

راه بازسازی شکستنه

می خوام مثل مار

نظام و ببلعمش

حرف تو حلق

به بند حق کشیده می شه

حلقه ی دار

مدال افتخار به گردنه

صدا پای مردم مثل زلزله ست

ترک می خوره سقف بیت

نور آبی پلیس

می خوره توی چشم قرمزم

ما قاچاقچی ایم

لب مرز فکر

همه تو جریانیم

جرم زنجیره ایه

مثل سوپرای دریانی

من اون قطره خونی ام

که نمی ره از رو لباس خلخالی

صدای یوزی

زوزه های شلاقی

یه جوری قنوت می ره

که انگار یکی رو کشته و

دستش بو خون می ده

نوزادا رو آلت حاجی

جر می خورن

صورتا مثل پوست گردو

چروک می شه

جوهر علم توی قلم جهل

پاک می شه گناه دزدی

با صدقه سر

فقط امضا می شه سند مرگ

تبر حق، جا خشک کرده

توی کمر خلق

همه آلوده ن، کی نیستش دستش تو کار؟

یکی بود حرفش روراست

شد قلبش سوراخ

فدائی مونده جا کفشش رو خاک

نه عکسش رو ماه

حرصش می گیره حاجی از پوزخندام

می گه ببریدش

خط رو خرخره ست

پره چوب خط ها

اخوی ما اونقدا هم به درد نخور نیستیم

ما رو دور ننداز

عوض کرده مزه ی خاک و خون

عدالت اعدام شد، طناب قانون

جلو می ره زمان آروم

انگار خورده وسط کله ی جهان باتوم

عوض کرده مزه ی خاک و خون

عدالت اعدام شد، طناب قانون

جلو می ره زمان آروم

انگار خورده وسط کله ی جهان باتوم

ملتفت

فدائی

حکمت

مهدیار

پاره تون می کنیم

باد هیچ موقع خاک نمی شه

این و هیشکی بهت یاد نمی ده

خون با هیچی پاک نمی شه

این و هیشکی بهت یاد نمی ده

باد هیچ موقع خاک نمی شه

این و هیشکی بهت یاد نمی ده

خون با هیچی پاک نمی شه

این و هیشکی بهت یاد نمی ده