A City Without Gates

دارى حرفاتو تیغ می کنی

تا فرو کنی تو تنم

این جوری نگام نكن

انگار مُقَصِر منم

لَبات تكون ميخورن

ولى صداتو نمی شنوم

منم چشمامو می بندم

پِلكامو می دوزم

کجا فرار بکنم؟

کجا عکساتو چال کنم؟

تو كدوم رگ هاى تنم

بگردم تو رو پيدا کنم؟

تو، آبی که راکد باشه گند می زنه

من، کسی که زخمای تازه شو می كنه

تو، شهرى كه ديگه دروازه نداره

من، سربازی که سال هاست از جنگش می گذره

کجا فرار بکنم؟

کجا عکساتو چال کنم؟

تو كدوم رگ هاى تنم

بگردم تو رو پيدا کنم؟

♪

بگو کجا؟ کجا باید...

کجا باید فرار کنم؟

كه حرفاتو ديگه نشنوم

بگو چرا؟ چرا بايد...

چرا بايد باور كنم

حرفايى كه میگى به من؟

برو، برو، برو

نرو، نرو، نرو

يه روز، يه سال، بازم هستم

برو، برو، برو

نرو، نرو، نرو

يه روز، يه سال، بازم هستم